ပ႒ာန္းေဒသနာ ဓမၼစၾကာေဒသနာ ေန႔စဥ္႐ြတ္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ ေဘးကင္း ရန္ကင္း အႏၲရာယ္ကင္းတာ အမွန္ပဲ။ ပစၥည္းဥစၥာလည္း ေပါမ်ားႏိုင္တာပဲ။
သူတစ္ပါး ႐ြတ္တာ နာယူ႐ုံမက ကိုယ္တိုင္လည္း အိမ္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ႐ြတ္ေနေန၊ အမ်ားနဲ႔ေပါင္းစပ္ၿပီး ႐ြတ္ေနေန အၿမဲတမ္း႐ြတ္ေနဖို႔ သတိျပဳထားၾကဖို႔ ေကာင္းတယ္။
နိဗၺာန္တိုင္ထိ အက်ိဳးေပးႏိုင္တဲ့ သာတၳကေဒသနာ ” ေခၚတယ္။ ဣ႒ာ႐ုံ အနိ႒ာ႐ုံ = ေကာင္း မေကာင္း အာ႐ုံကေတာ့ သတၱဝါမွန္သမွ် ေတြ႕ေနၾကရတာပဲ။ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားေဟာပါဠိေတြ ႐ြတ္ဖတ္ေနတဲ့ သူက်ေတာ့ အဆိုးနည္းတာေပါ့။ အေကာင္းဘက္ မ်ားမ်ား ေတြ႕ရမွာေပါ့။
နိဗၺာန္ မရေသးလို႔ရွိရင္ ဇာတိေဘးနဲ႔ သတၱဝါတိုင္း ေတြ႕ရမွာပဲ။ တရားဓမၼကို ေလ့လာဆည္းပူး ႐ြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္ထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ပဋိသေႏၶေနရာ ေမြးဖြားရာမွာ သက္သာမႈ ခ်မ္းသာမႈ ရတယ္။ လြယ္ကူတယ္ေပါ့။
ဇရာဆိုတဲ့ အိုေဘးနဲ႔ေတြ႕ရာမွာလည္း အသက္တမ္းလိုက္ၿပီးေတာ့ မာမာက်န္းက်န္းနဲ႔ အသက္ႀကီးၿပီးေတာ့ သက္တမ္းေစ့မွ ေသရတယ္။ ေသျပန္လည္းပဲ သက္တမ္းေစ့မွ ေသတယ္ ဆိုေတာ့ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ခံစားရတယ္ ေခၚတာေပါ့။
ဗ်ာဓိနဲ႔ စပ္ျပန္ေတာ့လည္း ခႏၶာကိုယ္ရလာလို႔ ဒီသခၤတနယ္ထဲမွာ နာျခင္းတရား ဘယ္ကင္းႏိုင္ပါ့မလဲ။ မကင္းႏိုင္ေသာ္လည္းပဲ မသြားႏိုင္ မလာႏိုင္ မထႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ရတာဟာ ဆိုးက်ိဳးေခၚတယ္။
ေရာဂါေဝဒနာကင္းၿပီး သြားလိုက္ လာလိုက္ စားလိုက္ ေသာက္လိုက္နဲ႔ အသက္ရွည္ရတာ ေကာင္းက်ိဳး ေခၚတယ္။ တခ်ိဳ႕ေရာဂါသည္ေတြ ေအာ္ေနရတာ ရွိေသးတယ္။ အဲဒါ ဗ်ာဓိေဘး ဆိုတာပဲ။
ဒီလို မျပတ္ထိေတြ႕ ဆိုက္ေရာက္ေနတဲ့ ဇာတိ ဇရာ ဗ်ာဓိဆိုတဲ့ ေဘးေတြ သက္သာေအာင္ တစ္ေယာက္တည္းလည္း ဘုရားပါဠိေတြ ႐ြတ္ေနၾကပါ။ အမ်ားနဲ႔လည္း ႐ြတ္ေနၾကပါလို႔ တို႔က ခုလိုႀကဳံတုန္း ေျပာရတာ။ ေစတနာရွိရွိ စိတ္ပါလက္ပါ ယုံယုံၾကည္ၾကည္ ႐ြတ္ဖတ္ၾကရမယ္၊ နားလည္ၾကရဲ႕လား… ။ (ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ စံကင္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ၾသဝါဒ ျဖစ္သည္)
(ေဗဒင္သုတ၏ မူပိုင္ေဆာင္းပါး ျဖစ္သည္။ အျခားေသာ Social Media Platform မ်ား ႏွင့္ Website မ်ားတြင္ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကုိ ခြင့္မျပဳပါ။ ဖတ္ရႈအားေပးမႈအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါသည္)